Economie
De Filippijnen staan al heel veel jaren op de armoedegrens. Van wat ik gezien heb (sinds 2006), zijn er heel veel mensen die 6 of 7 dagen in de week heel hard moeten werken om aan eten te komen. Mensen worden vaak niet oud omdat de zorgvoorziening op oudere leeftijd er veelal niet is. Ze worden geholpen door de familie, totdat het geld gewoon op is en iemand vanzelf komt te overlijden. Ieder jaar studeren er duizenden goed opgeleide leerlingen in de Filipijnen af met het vooruitzicht dat er in het land waar ze wonen waarschijnlijk geen werk voor ze zal zijn. Dus vaak weinig vooruitzicht dat hun situatie iets beter zal kunnen worden. Daarom zijn er veel Filippijnen die de grens over willen gaan en zich overal aanbieden om aan iets meer inkomen (veelal ook voor hun familie) te kunnen komen. Ik heb grote bewondering voor veel Filippijnen die gewoon zijn geworden om met heel erg weinig geld rond te kunnen komen. En daarbij zelfs nog vaak een hele rijke geest kennen.
Met een vaak rijk geestelijk leven zijn zij heel veel landen tot een groots voorbeeld.
En het is zeker niet voor niets dat een zeer bekende Filippijnse held, uiteindelijk een heel belangrijk voorbeeld heeft kunnen zijn voor heel Europa. Ik heb dit na een uitgebreid onderzoek kunnen achterhalen. Denk alleen maar eens eventjes aan de verhouding van de Filippijn Jose Rizal met Getrude Beckett. Uiteindelijk ging de beroemde theatermaker Samuel Beckett de armoede bestuderen in de grote wereld-stad Parijs en maakte hier zijn allereerste grote succes van. Een stuk waar hij gelijk wereld beroemd mee is geworden. Parijs was immers de stad waar zijn hopeloos verliefde tante Getrude Beckett, de zeer innemende Filippijn Jose Rizal naar toe was gevolgd en hierdoor een hele grote misrekening had kunnen ervaren. Dit soort grote vergissingen kwamen natuurlijk niet zomaar los van de familie Beckett en de theatermaker Samuel Beckett heeft hier dus zeker iets mee willen doen. later zien we dat deze sporen zich door trekken naar vele beroemde Nederlandse acteurs en regisseurs waaronder Jozef van der Berg en het duo Mini en Maxi. Of anders gewoon eens te denken aan het bekende Nederlandse kinderprogramma Sesamstraat, waar men het zeer geliefde thema van Samuel Beckett's allereerste grote stuk, eveneens heeft willen vertolken voor kinderen. En dan heb ik het dus nu alleen nog maar over Nederland gehad.
Zie hiervoor elders op de website en klik op: http://dipolog-city.jouwweb.nl/onze-missie/theater-project
Hans
The Philippines are already many years on the poverty line. From what I've seen (since 2006), there are many people who are 6 or 7 days a week to work very hard to get food. People are often not old because the provision of care in old age there is usually no. They are helped by the family, until the money is simply and naturally somebody dies. Every year, there are thousands of skilled students in the Philippines with the prospect of the country where they probably live no work for them will be. So often little prospect that their situation will be slightly better. Therefore, there are many Filipinos who wish to cross the border and offer themselves everywhere to come to something more income (mostly for their families). I have great admiration for many Filipinos who are accustomed to get by on very little money. And will even often have a rich spirit.
Often with a rich spiritual life, they are a lot of countries a great example.
And it's certainly not for nothing that the well-known Filipino hero Jose Rizal, may eventually have a very important example for all of Europe. I could figure this out after extensive research. Just think for a moment to the ratio of the Philippines Jose Rizal with Gertrude Beckett. Eventually the famous dramatist Samuel Beckett study poverty in the great world-city Paris and made his first big success here. A piece where he became famous with equal world. After all, Paris was the city where his lovelorn aunt Gertrude Beckett. The very affable Filipino Jose Rizal was followed and this could have experienced a huge miscalculation. This kind of big mistakes obviously were not just separate from the family Beckett and the dramatist Samuel Beckett has therefore certainly want to do something with it. later we see that these spores can extend to many famous. Dutch actors and directors including Joseph van der Berg and the duo Mini and Maxi. Or else to just even think of the famous Dutch children's program Sesame Street, where the very popular theme of Samuel Beckett's first big piece, also has to interpret for children. And here I just talked only about the Netherlands.
Hans
Moderne slavernij in de Filippijnen
19 oktober 2013 09:56
http://www.manilatimes.net/modern-day-slavery-in-the-philippines/46180/
Het is moeilijk te geloven dat we in dit land te maken hebben met een onderklasse dit bestaat uit moderne slaven. Ons idee van slavernij is vaak dat we dan aan slaven denken, zwarte mannen en vrouwen die ontvoerd werden door slavenhandelaars en vervolgens verscheept konden worden naar de Nieuwe Wereld, alwaar ze dan via de veilingen verkocht werden is afgeschaft. Mensen werden vaak tot slaven gemaakt om te werken in tabak en katoenplantages zonder loon, met genoeg voedsel waarmee ze de kracht hadden om de arbeid die ze moesten doen vol te kunnen houden. Voor insubordinatie, werden ze genadeloos geslagen of, in extreme gevallen, opgehangen. Zij en hun kinderen kunnen op elk moment worden verkocht. De wet ziet dit tegenwoordig als zeer schokkend en wil dit soort behandeling zeker niet meer rechtvaardigen.
En natuurlijk, komen we in de Filippijnen niet meer dit soort van slaven tegen. Echter, de organisatie Walk Free Foundation (WFF), bracht op 17 oktober 2013 een verslag uit, waarbij de betekenis van de term slavernij dwangarbeid, prostitutie en kinderhuwelijken bevatten. In dit geval, bleken de Filippijnen een beschamend groot aantal mensen-140.000 tot 160.000 mensen - zwoegend in slavernij te hebben. Er zijn dan geen kind huwelijken in dit land, maar het heeft werkelijk prostitutie en dwangarbeid in overvloed. De organisatie WFF benoemt in de Wereld Slavernij Index 98 tot 162 landen in de wereld met de meeste aantal moderne slaven.
De Filippijnen staan hierbij op nummer 12 onder de Aziatische landen. Er zijn door het WWF in het totaal wel 30 miljoen moderne slaven geteld. Moderne slavernij ontstaat veelal als gevolg van extreme armoede. Dit is in de Filippijnen en vele andere landen helaas het geval. Zo horen we van tijd tot tijd van de zeer jonge meisjes die gered worden van seks holen in Metro Manila. En dan zijn er veel jongens die in mensonwaardige omstandigheden werken, die geen geschikte slaapvertrekken krijgen, en die gevoed worden met restjes die slechts voor dieren waren bedoeld. Kleine, fly-by-night operators rekruteren deze beïnvloedbare kinderen uit verafgelegen provincies. Ze zijn gelokt door belofte van goed betaalde banen, maar worden uiteindelijk verkocht aan de onderwereld in de stedelijke centra. Meer georganiseerde groepen zenden Filippijnse vrouwen aan bordelen in het buitenland.
Eveneens misleiden deze recruiters hun slachtoffers vanwege de heerstende armoede en hun dromen en de kans op een beter leven voor te gaan spiegelen. Het is bijna onmogelijk voor deze vrouwen om te ontsnappen, wanneer ze eenmaal gevangen zijn genomen in een vreemd land. Maar ze worden opgesloten in de nacht en hun paspoorten worden gewoon in beslag genomen.Maar ook niet alle incidentele onvrijwillige dienstbaarheid kan worden toegeschreven aan die van mensenhandelaren.
Tienduizenden vrouwen vertrekken naar het buitenland om te werken als huishoudelijke hulp.
Door niet de schuld van baan recruiters, een aantal van hen zich met misbruik werkgevers, die ze lange uren werken en betalen ze minder dan van wat ze in hun contracten te kennen geven, of ze betalen ze in het geheel niet.
Opnieuw worden vaak hun paspoorten in beslag genomen om dan te voorkomen dat ze de plaats waar ze terechtgekomen zijn te kunnen verlaten. Het is dubbel zo moeilijk voor hen om als buitenlander een land in het Midden-Oosten te ontsnappen. Ze weten immers vaak niet van de taal, en de politie wil ze dan al snel in de gevangenis gooien en ze aanmerken als ongedocumenteerde vreemdelingen. Maar vergeet dan niet dat hun paspoorten en werkvergunningen achtergehouden worden voor de eenvoudige reden dat hun werkgevers hen dan in het land kunnen houden. Tot slaaf gemaakte Filippijnse mannen, vrouwen en kinderen worden niet alleen gevonden in bordelen en vele huishoudens, waar ze het meest kwetsbaar zijn, maar ook in de scheepvaart, in de bouw en engineering, in de landbouw en visserij, zelfs in de gezondheidszorg in binnen- en buitenland. Verreweg het grootste aantal moderne slaven zijn te vinden in India, waar sommige 14.700.000 mensen worden gedwongen om dag en nacht te gaan zwoegen, gewoon omdat ze hun schulden aan de plaatselijke landeigenaar niet kunnen betalen. Of gewoon omdat ze zijn "geboren in slavernij vanwege kaste, [of] gebruikelijk, sociale en erfelijke verplichtingen." India wordt gevolgd door China, met 3.100.000 slaven, en Pakistan, met 2.200.000. Andere landen die de twijfelachtige eer van het hebben van moderne slaven in duizelingwekkende getallen moeten zijn Mauritanië, Haïti, Nepal, Moldavië, Benin, Ivoorkust, Gambia en Gabon. Nigeria, Ethiopië, Rusland, Thailand, de Democratische Republiek Congo, Myanmar en Bangladesh, Landen met de laagste prevalentie van deze plaag zijn Denemarken, Finland, Luxemburg, Noorwegen, Zweden, Zwitserland, Nieuw-Zeeland, het Verenigd Koninkrijk, Ierland en IJsland. Zoals eerder gezegd, de slavernij blijft in de Filippijnen als gevolg van extreme armoede. Ironisch genoeg, hebben we meer miljardairs dan een van deze goed bestuurde, relatief vrij van corruptie landen.
Nederlands initiatief tegen mensenhandel Filipijnen krijgt navolging
Nieuwsbericht | 05-06-2015
Er komt een brede internationale aanpak tegen uitbuiting van Filippijnen wereldwijd. Op initiatief van de Nederlandse ambassade in Manilla hebben de Filipijnen en twintig andere landen daarover afspraken gemaakt in de ‘Verklaring van Manilla’. Ook overheidsinstanties, internationale organisaties, ngo’s en vertegenwoordigers van het bedrijfsleven schaarden zich achter de afspraken.
‘Een schrikbarend aantal van de 10 miljoen Filipijnen die in het buitenland werken, wordt uitgebuit’, aldus Marion Derckx, de Nederlandse ambassadeur in Manilla. ‘Dat gebeurt op schepen, via kinderporno, gedwongen arbeid en in de huishoudhulp. Wegkijken is geen optie.’
De zaak kwam aan het rollen toen de ambassade er achter kwam dat met nepcontracten visa werden aangevraagd voor Filipijnse arbeiders. ‘Toen zijn we dieper gaan graven en stuitten we op meer gevallen van dit soort moderne slavernij’, vertelt Derckx.
De ambassade werkt nu samen met de Filipijnse autoriteiten en het Nederlandse OM, politie, IND, arbeidsinspectie, OM en Marechaussee. Ook wisselen ambassades in Manilla actief ervaringen uit. Dat werpt vruchten af. Derckx: ‘Je moet met alle betrokken instanties internationaal samenwerken om de gaten te dichten en barrières op te werpen. Alleen zo’n gezamenlijke aanpak werkt. Dat voorbeeld wordt nu door andere landen gevolgd.’
Modern slavery in the Philippines
October 19, 2013 9:56
http://www.manilatimes.net/modern-day-slavery-in-the-philippines/46180/
It is hard to believe that in this country we are dealing with an underclass that consists of modern slaves. Our idea of slavery is often that we think of slaves, black men and women who were kidnapped by slave traders and then could be shipped to the New World, where they were then sold through the auctions was abolished. People were often enslaved to work in tobacco and cotton plantations without pay, with enough food with which they had the strength to keep up the labor they had to do. For insubordination, they were beaten mercilessly or, in extreme cases, hanged. They and their children can be sold at any time. The law now sees this as very shocking and certainly does not want to justify this kind of treatment anymore.
And of course, in the Philippines we no longer encounter this kind of slaves. However, the organization Walk Free Foundation (WFF), issued a report on 17 October 2013, in which the meaning of the term slavery contained forced labor, prostitution and child marriages. In this case, the Philippines turned out to have an embarrassingly large number of people-140,000 to 160,000 people-toiling in slavery. There are no child marriages in this country, but it really has prostitution and forced labor in abundance. The organization WFF in the World Slavery Index lists 98 to 162 countries in the world with the most number of modern slaves.
The Philippines are number 12 among the Asian countries. In total, 30 million modern slaves have been counted by the WWF. Modern slavery often arises as a result of extreme poverty. This is unfortunately the case in the Philippines and many other countries. This is how we hear from time to time the very young girls who are saved from sex caves in Metro Manila. And then there are many boys who work in degrading conditions, who do not get suitable sleeping quarters, and who are fed with leftovers meant only for animals. Small, fly-by-night operators recruit these influenceable children from remote provinces. They are lured by promise of well-paid jobs, but are eventually sold to the underworld in urban centers. More organized groups send Filipino women to brothels abroad.
Also, these recruiters mislead their victims because of the prevailing poverty and their dreams and the opportunity to go for a better life to mirror. It is almost impossible for these women to escape once they have been captured in a foreign country. But they are locked up in the night and their passports are simply confiscated. But not all occasional involuntary servitude can be attributed to that of human traffickers.
Tens of thousands of women go abroad to work as domestic help.
By not blaming job recruiters, some of them deal with abusive employers, they work long hours and they pay less than what they say in their contracts, or they do not pay them at all.
"A shocking number of 10 million Philippines working abroad, is exploited," said Marion Derckx, the Dutch ambassador in Manila. "That happens to ships, through child pornography, forced labor, and in the household. Looking away is not an option. "
The case came to light when the embassy learned that have been requested by nepcontracten visas for Filipino workers. "Then we are going to dig deeper and we encountered more cases of this type of modern slavery," says Derckx.
The embassy is now working with the Philippine authorities and the Dutch Public Prosecution Service, police, IND, labor, OM and Military Police. Also exchanging embassies in Manila active experiences. That is bearing fruit. Derckx: "You have to cooperate internationally with all concerned authorities to close the gaps and barriers to raise. Nothing less collaborative approach. That example is followed by other countries.
Slavernij nog steeds drijvende kracht in economie
- Kathleen Ferrier en Adriënne Simons
- http://fd.nl/Print/krant/Pagina/Opinie/1108331/slavernij-nog-steeds-drijvende-kracht-in-economie
vrijdag 19 juni 2015, 20:30 Slavernij nog steeds drijvende kracht in economie (PDF)
Volgens de laatste cijfers van de internationale arbeidsorganisatie ILO (International Labour Organisation) zijn er meer slaven dan ooit: 36 miljoen. Hoewel slavernij vrijwel overal bij wet is verboden, wordt anno 2015 iedere minuut een man, vrouw of kind tot slaaf gemaakt. In plaats van een smet uit een ver verleden is de moderne mensenhandel één van de pijlers waar de wereldeconomie op rust.
Slavery is still a driving force in economy
Kathleen Ferrier and Adriënne Simons
Friday, June 19th, 2015, 20:30
According to the latest figures from the International Labour Organization ILO (International Labour Organisation), there are more slaves than ever: 36 million. While slavery is illegal almost everywhere, every minute in 2015 a man, woman or child enslaved. Instead of a blemish from the distant past is the modern human beings is one of the pillars of the global economy rests.
20 juni slavernij
Vorige week was er goed nieuws. Op initiatief van de Nederlandse ambassade hebben de Filipijnen en twintig andere landen afspraken gemaakt in de zogenaamde ‘Verklaring van Manilla’ om Fillipijnse staatsburgers te beschermen. ‘Een schrikbarend aantal van de 10 miljoen Filipijnen die in het buitenland werken, wordt uitgebuit’, aldus Marion Derckx, de Nederlandse ambassadeur in Manilla. De verklaring is op zich een mooie prestatie, maar er moet volgens ons veel meer gebeuren. De grote vraag is namelijk: hoe mobiliseer je producenten en bedrijven, als zij ook degenen zijn die veranderingen in hun portemonnee zullen voelen?
Hoewel veel mensen denken dat moderne slaven vooral in bordelen te vinden zijn, werkt 60% van hen in de industrie. Daarmee is moderne slavernij vooral 'booming business'. Volgens de ILO bedragen de winsten van deze illegale handel meer dan $ 150 mrd per jaar. Met zulke getallen is het niet verwonderlijk dat het aantal verhandelde mensen blijft toenemen. Het is tenslotte een goed werkend business model, zeker als je bedenkt dat het beschikbare bedrag om het probleem aan te pakken in geen verhouding staat tot dit winstcijfer: $ 350 mln. Voor een effectieve oplossing is veel bredere betrokkenheid noodzakelijk.
De nadruk moet liggen op het creëren van een omgeving waarin bedrijven niet bang zijn om actief te onderzoeken, te onthullen en af te rekenen met onacceptabele praktijken in hun 'supply chains' zegt Matthew Friedman. Hij is ceo van The Mekong Club, een organisatie in Hong Kong die baanbrekend werk verzet om moderne slavernij vanuit een andere invalshoek te benaderen. In plaats van een ‘name and shame’ tactiek te hanteren, is het één van de eerste niet-gouvernementele organisaties die juist mét het bedrijfsleven werkt. Terwijl veel ngo’s vooral de ‘foute jongens’ willen ontmaskeren, komen bedrijven hier zelf met concrete plannen om slavernij de wereld uit te helpen.
Een andere sector waar winst te boeken valt, is de bankensector. Geld, verdiend uit moderne slavernij, is onzichtbaar in bancaire systemen. Geldstromen rond drugshandel zijn wel zichtbaar, door een rode-vlag-systeem. Criminelen kunnen daardoor opgespoord en berecht worden. Via een bancair volgsysteem zouden mensenhandelaars ook aangepakt kunnen worden en raak je ze precies op de plek waar het pijn doet: in het financiële hart.
Maar toch ligt de grootste macht niet bij het bedrijfsleven, noch bij de banken of de juridische sector, maar bij ons, de consumenten.
Slavernij moet en mag niet verenigbaar zijn met wat consumenten accepteren. Je laat tenslotte mede zien wie je bent door de merken die je draagt en wat je aanschaft. Mensen moeten daarom geïnformeerd zijn over hoe producten tot stand komen.
Toen bekend werd dat er een onderzoek loopt naar het gebruik van sweatshops in ZARA’s productieprocessen, werd dit in één adem genoemd met bekende Europeanen die regelmatig ZARA-kleding dragen (waaronder prinses Kate van het Verenigd Koninkrijk). En dat had meteen effect.
Dit bevestigt nog eens extra dat iedere consument een sleutelpositie heeft in de effectieve aanpak van moderne slavernij. Het zegt iets over ons, als we medeplichtig zijn aan het exploiteren van de wanhoop van onze medemens.
Kathleen Ferrier is oud-lid van de Tweede Kamer namens het CDA en woont en werkt in Hong Kong. Adriënne Simons woont in Amsterdam en werkt in Nederland en China.
June 20 / slavery
Last week there was good news. On the initiative of the Dutch Embassy, the Philippines and twenty other countries have made agreements in the so-called "Manila Declaration" to protect Filipino citizens. "A shocking number of 10 million Philippines working abroad, is exploited," said Marion Derckx, the Dutch ambassador in Manila. The explanation is a great achievement in itself, but much more needs to be done in our view. The big question is in fact how you mobilize producers and companies, as they are the ones who change their wallets will feel?
Although many people think that modern slaves found mainly in brothels, 60% of them working in the industry. This modern slavery is especially booming business. According to the ILO amount the profits from this illegal trade more than $ 150 billion annually. With such numbers is not surprising that the number of trafficked people continues to increase. It is finally an effective business model, especially when you consider that the amount available to tackle the problem in proportion to this profit figure:. $ 350 million for an effective solution is much wider involvement is necessary.
The focus should be on creating an environment where companies are not afraid to actively investigate, reveal and deal with unacceptable practices in their supply chains said Matthew Friedman. He is CEO of The Mekong Club, an organization in Hong Kong which opposition pioneering approach to modern slavery from a different angle. Instead of a "name and shame" tactics to handle, it is one of the first non-governmental organizations precisely with the business works. While many NGOs, especially the 'bad guys' to unmask, companies come here himself with concrete plans to rid the world of slavery.
Another sector where profit can be books, it is the banking sector. Money earned from modern slavery is invisible in banking systems. Money flows around drug trafficking are visible through a red-flag system. Criminals can therefore be identified and brought to justice. Through a banking tracking could traffickers can be addressed and touch them exactly on the spot where it hurts: in the financial heart.
Yet the greatest power lies not with the business community, nor the banks or the legal sector, but with us, the consumers.
Slavery should and should not be consistent with what consumers accept. You finally let fellow who you are by the brands you wear and what you purchase. People should therefore be informed about how products are created.
When it was announced that an investigation into the use of sweatshops in ZARA's production processes, this was mentioned in the same breath with well-known Europeans who regularly contribute ZARA clothing (including Princess Kate of the United Kingdom). And it had an immediate effect.
This confirms even more that every consumer has a key role in the effective approach to modern slavery. It says something about us as we are complicit in exploiting the despair of our fellow man.
Kathleen Ferrier is a former member of parliament on behalf of the CDA and lives and works in Hong Kong. Adriënne Simons lives in Amsterdam and works in the Netherlands and China.
Maak jouw eigen website met JouwWeb